Een ambachtelijk bedrijf dat moet sluiten om decibels….het hoort bij de tijd, helaas. Scheepswerven vormen al heel lang een vertrouwd gezicht in het Friese landschap, zijn de basis voor transport, van economie. Ze zijn de vloer voor en van ambachtsmannen, van staalbouwers, aluminiumwerkers, lassers, timmerlieden, schilders, en zo voort.
De scheepsbouwlocatie van Jelle Tjalsma in Osingahuizen bij Heeg moet sluiten vanwege de decibels. Het gedoe met een voorlopige vergunning is teneinde, er klinken kennelijk te vaak net te veel decibels. Zo lang ik door Osingahuizen kom, is er al een werf, wordt daar aan schepen gebouwd en zal de voorhamer regelmatig klinken.
Maar de tijd wil schoon zijn en rust hebben en niet geconfronteerd worden met de rauwe schoonheid van staal en aluminiumbouw.
Het zal best, dat spanningsveld met omwonenden in de buurt, maar ja, wat willen we dan? Geen werven meer, geen ambachten die geluid met zich meebrengen? Moeten dan echt alle vrachtschepen, vissersschepen, plezierjachten, van staal en alumnium voortaan in verre buitenlanden gebouwd worden? En als schepen of jachten grondige reparatie behoeven, of aan verbouwing of vernieuwing toe zijn, moeten we ze dan ook maar duizenden kilometers verderop slepen en daar het werk uitbesteden? Dag economie….
Laten we trots zijn op wat we in Friesland nog hebben aan scheeps en jachtbouwambacht, zeker ook als het gaat om staal en aluminiumbouw. Koester ze, die mannen en enkele vrouw van staal….als ik Henk Deinium zou heten en nu wethouder van Economische Zaken zou zijn in de Culturele Hoofdstad van de nabije toekomst, tja, dan zou ik met al die Talsma’s om de tafel gaan zitten en ze een goeie plek voor een dito toekomst aanbieden in de hoofdstad. Om de trots van je roots, het behoud, het werk, de kennis, om….oh Leeuwarden, wat een kansen!
Ik ben Niek 